Bez ściemniania

Zaczęłam właśnie słuchać audiobooka "Blackout" Elsberga. Tak jak wskazuje tytuł, rzecz jest o tym, że zgasło światło. Wszędzie. Nie mam pojęcia do czego autora ten pomysł zaprowadzi, bo jestem dopiero na samym początku drogi, którą wyznaczył, ale już przeczytaniu zapowiedzi tej lektury miałam parę refleksji. Oczywistych szczególnie dla osoby mieszkającej w mieście. W zasadzie niepotrzebna jest broń atomowa, chemiczna, biologiczna. Żadna broń nie jest potrzebna. Wystarczy wyłączyć światło. Terroryści, którzy pstrykają tu i ówdzie bombami, wydają się jedynie lekkim dyskomfortem.

Po wysłuchaniu kilku pierwszych rozdziałów refleksji mi przybyło. Co prawda na razie dopiero zaczęło być ciemno i jeszcze nie zorientowali się, że zaraz w całej Europie lodówki zaczną się odmrażać, ale ja przecież już wiem, co się stanie... A te moje refleksje? Strasznie jesteśmy niesamodzielni. Te kilkadziesiąt lat wstecz to ciężka praca, by uniezależnić się od przyrody, od rodziny, ale jednocześnie uzależnić się od tylu innych rzeczy. Dziś nawet nie trzeba byłoby wyłączać prądu. Wystarczy zlikwidować internet!

Takie myśli chodziły mi po głowie, gdy w piątkowe popołudnie przechodziłam obok pewnej szkoły w centrum Warszawy. Akurat skończyły się lekcje i dzieciaki tłumnie wyległy na ulicę. Mijałam pewną parę nastolatków. Gdybym miała obstawiać, to właśnie rozpoczynała się ich pierwsza miłość. Ta naiwność, ta nieporadność, ta nieśmiałość. Coś co łączy wszystkich, którzy dopiero przekraczają ten próg. Tak wyglądali nasi dziadkowie, nasi rodzice, my tak wyglądaliśmy. Takich młodych ludzi widziałam nawet w Kairze, w parku, w którym, jak powiedział mi nasz przewodnik, spotykają się nastolatki. Ponieważ złośliwy los sprawił, że szłam bardzo wolno, spotkałam jeszcze raz chłopca, który parę minut wcześniej stał z dziewczyną. Szedł i uśmiechał się do siebie. No to i ja się uśmiechnęłam.

Jaki to ma związek z moimi refleksjami na temat globalnego zaciemnienia? My chyba się mylimy uważając, że świat się zmienia, że ludzie są inni. Tak naprawdę wszystko, co najważniejsze pozostaje bez zmian. I pozostanie taki nawet, gdy zabraknie światła.

Muzycznie trochę romantycznie.