Droga, która pójdę...

Gazeta zapytała niedawno: Czy księżom chodzącym "po kolędzie" trzeba dawać kopertę? "Nagonka jest teraz w modzie".

Poprosili o wypowiedzi na ten temat, więc przedstawiłam swoje doświadczenia: 

Marna ze mnie katoliczka, raz przyjmuję księdza po kolędzie, a innym razem nie. Zawsze jednak, gdy przyjmuję księdza, jest tak samo: ksiądz wcale nie wyciąga łapy po kopertę, a czasami trzeba go przekonywać, żeby ją wziął i zawsze (ZAWSZE) ostentacyjnie wkłada kopertę między inne koperty, tak że na bank nie wiadomo, od kogo ta koperta jest. Tak jest na warszawskim Grochowie. 

Komentarze są oceniane na plus albo na minus. Mnie oceniono czternaście razy, głównie na minus. - - No i dostałaś minusy za wypowiedź niezgodną z linią ideologiczną forumowców :-) - napisał do mnie jeden z dyskutantów. Obawiam się, że miał rację. Trzeba było napisać o pazerności księży, a plusów by przybyło.

Napisałam kilka dni temu, że może i zdążamy w dobrym kierunku, ale droga raczej na pewno jest zła. Dziś muszę coś do tego dopisać. Otóż niestety większość ludzi nie dostrzega wielości dróg. To nie jest tak, że wydeptany szlak jest jedynym dobrym.

Zresztą co ja tam wiem. Wezwałam więc kogoś do pomocy. Roberta Frosta. A on ma do powiedzenia:

Dwie drogi w żółtym lesie szły w dwie różne strony:

Żałując, że się nie da jechać dwiema naraz

I być jednym podróżnym, stałem, zapatrzony

W głąb pierwszej z dróg, aż po jej zakręt oddalony,

Gdzie wzrok niknął w gęstych krzakach i konarach;

Potem ruszyłem drugą z nich, nie mniej ciekawą,

Może wartą wyboru z tej jednej przyczyny,

Że, rzadziej używana, zarastała trawą;

A jednak mogłem skręcić tak w lewo, jak w prawo:

Tu i tam takie same były koleiny,

Pełne liści, na których w tej porannej porze

Nie znaczyły się jeszcze śladów czarne smugi.

Och, wiedziałem: choć pierwszą na później odłożę,

Drogi nas w inne drogi prowadzą — i może

Nie zjawię się w tym samym miejscu po raz drugi.

Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,

Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:

Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano

Dwie drogi: pojechałem tą mniej uczęszczaną —

Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem.

Nie ograniczajmy się do tych uczęszczanych dróg. Może i są bezpieczne, a to na tych nieuczęszczanych czeka na nas nieznane. Warto czasem zrezygnować ze schematu.

I jeszcze jedno. Frost wybrał drogę mnie uczęszczaną. Po nim jednak przyszedł ktoś, kto wybrał trzecią drogę. Swoją drogą.